Skupi sistemi zvučnika iz najvišeg cenovnog segmenta odavno su prestali da budu jednostavni zvučnici, svojevrsne kutije koje proizvode zvuk sa parom zvučnika. Inženjeri iz godine u godinu smišljaju, pretvarajući industriju i svaki uređaj u malo umjetničko djelo, koje ne može svako ponoviti. Postojali su novi tipovi zvučnika, novi načini za izlaz zvuka, promjena snage i amplitude, i tako dalje i tako dalje. Vremenom se pojavila čitava višekomponentna struktura koja opisuje različite tipove akustičkih sistema. Zapravo, o tome će se govoriti u materijalu ispod.
Kategorizacija govornika
Dakle, hajde da prvo pogledamo osnovne aspekte šta su akustični sistemi, pa tek onda saznamo šta su i po čemu se razlikuju jedan od drugog.
Postoje sljedeće vrste zvučnika:
- Sistemi polica i podova. Iz naziva je jasno da se razlikuju po principu ugradnje u prostoriju i po veličini.
- Takođe, akustični sistemi se razlikuju po broju opsega (u stvari, broju zvučnika) - od jednog do sedam.
- Postoje dinamičke, elektrostatičke, planarne iostali zvučnici, u zavisnosti od dizajna zvučnika, koji možda ne spadaju ni u jednu kategoriju (sve zavisi od mašte inženjera).
- U zavisnosti od akustičnog dizajna kabineta, zvučnici se dele na sisteme sa otvorenim kabinetom, zatvorenim kabinetom, sa bas refleks dizajnom, sa akustičnim lavirintom i tako dalje.
- Takođe, zvučnici se dijele na pasivne i aktivne, u zavisnosti od prisustva ugrađenog pojačivača zvuka.
Jednosmjerni i višesmjerni zvučnici
Jednosmjerni zvučnici opremljeni su jednim drajverom, a pošto je nemoguće podesiti jedan drajver da dobro reprodukuje sve frekvencije odjednom, proizvođači moraju koristiti nekoliko različito podešenih drajvera odjednom.
Tu su i dvosmerni zvučnici (također 3, 4). U takvim sistemima ugrađena su dva emitera. Jedan se brine za reprodukciju niskih i srednjih frekvencija, a drugi samo za visoke frekvencije. Zbog ovakvog pristupa, u 2-sistemskim zvučnicima postiže se savršen balans zvuka, što je nemoguće sa jednim zvučnikom (čak i ako je jako dobar). Zvuk takvih zvučnika obično je dovoljan za neiskusne ljude koji ne posjeduju naprednije sisteme, ali postoje i prihvatljivije opcije, na primjer, 3-sistemski sistemi. Sistemi trosmjernih zvučnika dijele sve tri vrste frekvencija odjednom. Jedan emiter se bavi reprodukcijom niskih frekvencija, drugi - visokih, treći -srednje. 3-sistemski sistemi zvučnika su češći od ostalih, jer se zahvaljujući ovom dizajnu postiže najviši kvalitet reprodukcije frekvencija koje se čuju ljudskom uhu.
Pasivni i aktivni zvučnici
Aktivni i pasivni sistemi se razlikuju po prisustvu integrisanog pojačala snage u dizajnu samih zvučnika.
Aktivni zvučnici imaju ovo pojačalo, tako da se mogu direktno povezati na pretpojačalo pomoću interkonektnog kabla, a svaki pojedinačni zvučnik se napaja iz mreže bez povezivanja dodatnih izvora napajanja.
Pasivni zvučnici, iako su složeniji u uređaju, ipak su mnogo češći i prioritet su za korisnike koji cijene zvuk visokog kvaliteta. Takvi zvučnici su povezani na pojačalo snage kroz specijalizirani skretni filter. Povezivanje se vrši pomoću akustičnih žica. Mnogi proizvođači (kompanije) akustičnih sistema preferiraju proizvodnju upravo takvih zvučnika, jer donose veliki profit i omogućavaju inženjerima da ostvare svoje zvučne ideale. Pored određenih poteškoća u instalaciji, postoji i finansijski problem, jer dobro pojačalo i zvučnički kablovi koštaju mnogo novca, a bez njih nećete „krenuti“takav sistem.
zvučnici sire
Ovo je poseban tip sistema zvučnika. Njihova karakteristika je instalacija sirene iznad emitera. Prednost ovakvih zvučnika je visoka osjetljivost zvučnika. Ovo ih činiidealna dopuna za jeftina cijevna pojačala male snage koja nisu u stanju dati svom vlasniku dovoljno glasnoće. Takvi zvučnici zahtijevaju pravilan smještaj u prostoriji u kojoj se planiraju koristiti, ali ako na tome provedete neko vrijeme, možete postići najrealističniju i najbogatiju stereo sliku.
Elektrostatički zvučnici
Ovakve sisteme odlikuje neobičan dizajn. Umjesto klasičnih zvučnika koristi se film od provodnog materijala koji se povlači okomito duž stuba. Princip rada je sljedeći: zvučni signal se primjenjuje na film na određenoj frekvenciji, a konstantni napon se primjenjuje na vodiče koji se nalaze na bočnim stranama (u nekim slučajevima se opaža obrnuti redoslijed kada se primjenjuje konstantan napon na provodljivi film). Između filma i provodnika stvara se elektrostatičko polje, na koje je superponirano naizmjenično polje. Zbog toga nastaju vibracije filma koje reproduciraju zvučno zračenje. Zvuk ovakvih akustičnih sistema odlikuje se visokim detaljima, jasnim prijenosom svake pojedinačne frekvencije. Muzika se čini slobodnijom i otvorenijom. Od minusa vrijedi istaknuti nedovoljnu količinu basa koji ne može prenijeti punu dubinu, posebno kada su u pitanju žanrovi kao što su hip-hop ili trap.
Center Channel System
Kao akustični sistemi za bioskope (kućni naravno) koriste se setovi od 5 zvučnika i jedan subwoofer. Ovo je klasičan sistem koji se dokazaoi koristi ga većina ljubitelja dobrog zvuka. Ključni element ovog sistema je centralni zvučnik, koji reprodukuje filmske dijaloge i glavne muzičke pasuse. Takav stup se postavlja direktno u centar. Neki korisnici ga koriste u zvučnicima kompjutera, dok gledaju filmove na njemu.
Prednji i stražnji zvučnici
Prednji sistem je klasičan par zvučnika koji stvaraju stereo efekat. Takvi zvučnici često čine potpuni sistem zvučnika za računare (pošto obično ništa drugo nije potrebno). Ako govorimo o kućnom bioskopu, onda se između dva prednja zvučnika (ili ispod televizora) skuplja zvučnik centralnog kanala. Oslanjajući se na prednji par zvučnika, morate prikupiti ostatke 5.1 sistema zvučnika, pošto oni reprodukuju glavni niz zvukova.
Zadnja strana sistema su dva mala zvučnika koja se nalaze iza publike. Njihova upotreba je opciona, ali su uvek uključeni u 5.1 sistem zvučnika kako bi se postiglo maksimalno uranjanje u atmosferu reprodukovanih filmova. Ako zvučni zapis filma podržava tehnologiju surround zvuka, tada će neki događaji i scene u filmu reproducirati zvuk samo na stražnjim zvučnicima (ovo se događa kada se neko prišunja iza filmskog lika). Kada koristite akustične postolje, ovaj sistem možete uvesti u kompjutersku akustiku.
Subwoofer
Ovo je zasebna kolona koja je sposobnasvira samo niske frekvencije i bas. Često se koristi u kombinaciji sa uparenim zvučnicima i nadopunjuje sistem zvučnika računara, budući da prednji zvučnici ne mogu podnijeti cijeli opseg zvuka. Subwoofer donosi balans u sistem zvučnika. Vizuelno, subwoofer izgleda isto kao i obični zvučnik, ali ima jedan masivni radijator na otvorenom. Subwoofer se postavlja u uglu sobe ili ispod kompjuterskog stola. Zbog toga, inače, često trpe komšije.
Polični i podni zvučnici
Ovakvi zvučnici se takođe mogu nazvati desktop i pod (ili kompjuter i kućni bioskop). Zvučnici za police za knjige zauzimaju mnogo manje prostora, a u isto vrijeme imaju mnogo manje težine, što znači da se mogu instalirati više. Na primjer, ako pravite kućni audio sistem koji će se povezati s TV-om (da stvori dubinu zvuka), možete čak staviti zvučnike na policu na ormar (ovo osigurava maksimalnu pokrivenost područja). Kako bi se izvukao maksimalni potencijal iz ovakvih kompaktnih zvučnika, oni se obično postavljaju na posebna postolja za zvučnike.
Podni sistemi su mnogo pogodniji za veće prostore (često se nazivaju kino zvučnici). U njih su ugrađeni veći zvučnici, a njihov broj varira od jednog do sedam. Instaliranje takvih zvučnika u maloj prostoriji može uzrokovati pretjerano pojačanje basa i vrlo primjetno zujanje. Podni sistemi su mnogo skuplji od sistema polica i zahtevajukonstruktori mnogo više pažnje u proračunima prilikom njihovog kreiranja.
Zvučnici sa bas refleksom
Fazni pretvarač je rupa u tijelu iz koje cijev ide u unutrašnjost stuba. Zahvaljujući ovom dizajnu, akustika može reproducirati niske frekvencije koje su nedostupne standardnim zvučnicima bez faznog pretvarača. Prilikom dizajniranja zvučnika, inženjer treba da odabere promjer i dužinu cijevi u skladu s frekvencijom koju bi budući izvor zvuka trebao reproducirati. U trenutku kada se pušta muzika, zapremina vazduha u bas refleks cevi rezonira i pojačava reprodukciju frekvencije na koju je prvobitno podešen prečnik cevi. Veličina samog zvučnika nije bitna, fazni pretvarač je ugrađen i u ogromne kućne audio sisteme i u kompaktne slušalice. Odvodna cijev za zrak može ići do bilo kojeg dijela zvučnika ili slušalica, ali položaj zvučnika u prostoriji ovisit će o tome (cijev ne bi trebala biti ničim ometana).
Akustični labirintski zvučnici
U svojoj srži, akustični labirint je isti fazni pretvarač. Razlika je u tome što cijev koja ulazi u tijelo ima mnogo krivina i mnogo je duža. Zadatak cijevi je isti - povećati jačinu i zasićenost zvuka niskih frekvencija. Nažalost, takvi zvučnici su mnogo skuplji od konvencionalnih opcija bas refleksa, jer njihova proizvodnja traje mnogo duže i zahtijeva posebnu preciznost od inženjera, a materijali su skuplji. Kao iu slučaju bas-reflex zvučnika, veličinaUređaj koji emituje zvuk može biti bilo koji, ali takav sistem nećete naći u slušalicama.
Zatvoreni i otvoreni zvučnici
Neke kompanije za zvučnike proizvode zvučnike otvorenog tipa. Akustični dizajn takvih zvučnika odlikuje se odsustvom stražnjeg zida. Zahvaljujući tome, difuzori imaju određenu slobodu. Ovaj pristup pruža zvuk blizak elektrostatičkim audio-akustičnim sistemima.
Postoje i zatvoreni sistemi zvučnika. Zapravo, razlikuju se upravo po tome što u njihovim kućištima nema rupa. Ovaj pristup čini zvuk "elastičnim". To je zbog činjenice da zrak nema kamo otići, kretanje difuzora postaje ograničeno. Da bi se izbjegao negativan učinak ovakvog dizajna, zvučnici ovog tipa su napravljeni vrlo velikim tako da membrana ima više slobode kretanja. Velika prednost ovakvih sistema je odsustvo bilo kakve pretjerane buke, bakalara i sličnih.
Pasivni radijatorski zvučnici
Pasivni radijator obavlja isti zadatak kao fazni pretvarač, na primjer. To je neophodno kako bi se osigurao normalan zvuk niskih frekvencija. U takvim stupovima nema cijevi. U stubu se jednostavno napravi rupa, a unutra je ugrađen pasivni zvučnik (zvučnik bez magnetnog sistema, izgrađen na bazi jednog difuzora, suspenzije i rama). Prednost pasivnog radijatora je mogućnost reprodukcije basa i bilo koje, čak i najniže frekvencije. Ove vrste zvučnikasu veoma vrijedni i zahtijevaju izuzetnu vještinu inženjera.
